bu hayatımda öğrendiğim en heyecan verici ve en önemli şeydi.Şaşkınlıkla karışık inanılmaz bir mutluluk yaşadık( şaşkınlık neden dersen ben pkoslu olduğum için seni beklemiyorduk ama sen bizi şaşırtacak kadar çabuk geldin hayatımıza iyikide geldin çok bekletmeden bebeğim...)ve ertesi gün hemen doktoruma gittik bir yanlışlık yoktu evet ben 5hafta 4 günlük hamileydim ve içimde sen vardın bebeğim seni ilk gördüğümüzde nokta kadardın daha kalp atımların yoktu
onu daha sonra duyduk o da ayrı bir heyecan...dr kontrollerini iple çeker olmuştuk seni görebilmek için ama bunun yanında benim korkularım vardı acaba sağlıklı doğabilecekmisin vs
genel anlamda sorunsuz geçti seninle aynı bedendeki birlikteliğimiz tek zor olan seni merakla ve sabırsızlıkla beklemekti 9 ay....Allahıma çok şükür ki seni bana verdi sağlıklı bir şekilde 6 aralık 2007 saat 10:00sularında sen dünyaya geldin epidural sezeryanla doğumunu anlatmaya ise kelimeler yetmez,hayatımın en muhteşem,en özel anıydı doğduğun anda seni görmek olağanüstüydü.
veee 2008in aynı günü 20 nisanda yani bugün sen tam 4,5aylık oldun ama ben şunu anladımki sen doğmadan önce ki mutluluk,heyecan ve korkular hiçbirşeymiş çünkü şuan sana sarılmak,öpmek ve senin bana şuan için sadece gülme yoluyla bişeyleri anlatman ve her yeni güne seninle başlamak bunlar bence daha damutluluk verici ve anladım ki anne olmak biraz da korkmak ve korkaklıkmış kızım şuan sana dair o kadar çok korkularım var ki;kaybetme korkusu,iyi bir anne olamama korkusu,bugün ve yarın korkuları...bunlar sadece yazerken aklıma gelenlerden bir kaçı.aynı zamanda anne olmak seni kendimden ve de herşeyden çok sevmekmiş
seni o kadar çooook seviyorum ki birtanem iyi ki varsın;iyiki benimsin;iyi ki geldin
bugün ise böylesin:))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder